تووی این سفر بار اولی بود که به طبقه ی منهی یک حرم میرفتیم. آروم و قدم به قدم. نمیدونم چرا؟ ولی من برای زیارت آقام-امام رضا(ع) همون طبقه ی همکف رو بیشتر دوست دارم. زیارت اونجا برام دلچسبتر میشه. اینجا هم حس و حال زیارت هست ولی.. شاید صادقانه تر باشه اگه بگم: برام فرقش تووی اینه که وقتی تووی رواقهای طبقه ی همکف قدم بر میدارم ، میشینم، یه گوشه ای به نماز می ایستم... یک عمر خاطره های دلنشین هم همراهم هست....

قلقلی جان یادت هست زیارتی که رفتیم طبقه ی زیرزمین ، جلوی ضریح خوندیم. چقدر دلنشین بود و شیرین.